Mastodon

Οι Mastodon είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα των 00s. Εξαιρετικά πολύπλευροι και με τεράστια δυναμική, δημιουργοί εκπληκτικών άλμπουμ - εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους - που ακούγονται από την αρχή μέχρι το τέλος με το ίδιο ενδιαφέρον και εξίσου πορωτικά. Παραμένουν το ίδιο αυθεντικοί (όπως και τα tattoos τους), προσιτοί και χαβαλέδες όσο το 2005 που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα. Το HeartbeatInk Tattoo Magazine μίλησε αποκλειστικά μαζί τους, λίγο πριν το πολυαναμενόμενο live τους που «έκλεισε» το καλοκαίρι του 2016 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Συνέντευξη & Φωτογραφίες: Ινώ Μέη.

Που «βρίσκονται» οι Mastodon αυτή τη στιγμή;

Brent Hinds: Βρισκόμαστε στην Ελλάδα! Στο υπόγειο ενός club.

Brann Dailor: Σα συγκρότημα, μόλις ολοκληρώσαμε ένα μήνα τουράροντας στην Ευρώπη. Μόλις επιστρέψουμε σπίτι - αύριο δηλαδή - θα έχουμε ρεπό για μερικές μέρες και στη συνέχεια θα βρεθούμε όλοι μαζί με σκοπό να τελειώσουμε να δουλεύουμε το καινούργιο υλικό για το επόμενο άλμπουμ μας. Θα ξεκινήσουμε ηχογράφηση τον Οκτώβρη.

Πως θα είναι ο καινούργιος σας δίσκος;

Brann: Θα είναι φοβερός!

Brent: Καλύτερα από φοβερός.

Brann: Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ το στούντιο μέχρι να είμαστε 100% ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Συνεπώς, θα ηχεί σαν ένα kick ass Mastodon άλμπουμ.

Είναι αλήθεια ότι αυτή την εποχή αγγίξατε την «κορυφή» της καριέρας σας;

Brann: Δεν το νομίζω. Δεν δίνουμε προσοχή. Βρισκόμαστε εκεί που βρισκόμαστε, όταν βρισκόμαστε. Είμαστε οι ίδιο τέσσερις άνθρωποι στην ίδια μπάντα εδώ και 17 χρόνια. Για όλο αυτό το χρονικό διάστημα που είμαστε μαζί και βρισκόμαστε σε τουρνέ τον περισσότερο καιρό, τα πηγαίνουμε πραγματικά καλά μεταξύ μας.

Είστε φίλοι;

Brent: Ναι. Κοίτα, καθόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.

Brann: Νωρίτερα επισκεφτήκαμε την πισίνα του ξενοδοχείου και κολυμπήσαμε όλοι μαζί.

Brent: Το μεσημέρι φάγαμε όλοι μαζί και συζητήσαμε για το πόσο όμορφα ήταν τα νερά της πισίνας.

Brann: Κατά τη διάρκεια της τουρνέ μας, κάνουμε πολλά πράγματα παρέα.

Μοιράζεστε «αδερφικά» tattoos;

Brent: Αυτή είναι μια καλή ερώτηση... Όχι, δεν μοιραζόμαστε «κοινά» τατουάζ σαν μπάντα. Εγώ πάντως έχω ένα τεράστιο Mastodon tattoo πάνω μου.

Brann: Εγώ δεν έχω κανένα Mastodon tattoo. Δεν είμαι και τόσο μεγάλος φαν τους (γελάει). Θα μπορούσαμε όντως να «χτυπήσουμε» αδερφικά tattoo.

Brent: Ίσως «χτυπήσουμε» ένα και μετά έρθει το τέλος μας.

Brann: Σαν τους Testament που έχουν “bro” tattoos. Ίσως είναι όπως όταν κάνεις tattoo στο μπράτσο το όνομα της κοπέλας σου και μετά χωρίζεις. Ίσως να είναι γκαντεμιά. Ο κόσμος τα πιστεύει αυτά, το ίδιο και η μαμά μου.

Brent: Δεισιδαιμονίες.

Παραμένουν τα tattoos δημοφιλή ανάμεσα στους rockers;

Brent: Όχι πλέον! Τώρα ο κόσμος δεν κάνει tattoo. Για τους «μυημένος» στο body modification αυτή την εποχή δημοφιλές είναι το μαύρισμα των ήδη υπάρχων τατουάζ και το να κάνεις μετά scarification πάνω από το μαύρισμα. Η νεότερη γενιά στο χώρο μας αποτελείται κυρίως από «σπασικλάκια». Φοβούνται τις βελόνες και έτσι δεν κάνουν tattoo.

Brann: Εκτός κι αν προσπαθούν να είναι νοσταλγικοί… Από κει και πέρα το τατουάζ στο ροκ αφορά κυρίως τις μεγαλύτερες γενιές.

Brent: Τα tattoos είναι σαν τα 70s. Θα ξανάρχονται στη μόδα κάθε τόσο. Τώρα, δεν είναι στη μόδα όσον αφορά στο rock n’ roll.

Τα tattoos παρ' όλα αυτά φαίνεται να είναι δημοφιλή ανάμεσα σε όλους τους άλλους.

Brent: Όλοι έχουν τόσα πολλά τατουάζ όπου και να πας. Είναι τόσο δημοφιλή που βρίσκονται παντού - από τα billboards μέχρι την TV…

Bill Kelliher: Μέχρι και η αστυνομία έχει tattoos.

Brent: Ναι, σίγουρα έχει ξεφύγει κατά πολύ από τον κόσμο του rock n’ roll.

Brann: Πλέον συναντάς μέχρι και πολλά tattoos στο πρόσωπο. Διαμορφώνεται σε κάτι το νορμάλ, ενώ πριν από δεκαπέντε χρόνια ήταν taboo.

Γιατί η αντίληψη του κόσμου άλλαξε τόσο πολύ; Τι πιστεύετε;

Brent: Χάρις σ’ εμένα. Γιατί έκανα tattoo στο πρόσωπό μου. Όλοι θέλουν να μου μοιάσουν (γελάει).

Brann: Τα τατουάζ ξεκίνησαν να γίνονται πολύ δημοφιλή στην αρχή των 90s και από τότε η δημοφιλία τους όλο και μεγαλώνει και επεκτείνονται σαν τάση. Οι μόνοι που είχαν tattoo τα 80s ήταν οι μηχανόβιοι και οι φυλακισμένοι. Οι ροκάδες είχαν λίγα και οι πάνκηδες ακόμα λιγότερα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 το κομμάτι της τέχνης στο tattoo άρχισε να απογειώνεται. Μερικοί έγιναν καταπληκτικοί tattooists. Από αυτό το σημείο και πέρα μέχρι τις μέρες μας, όλοι έχουν tattoos.

Brent: Το τατουάζ αποτελεί διακόσμηση του σώματος. Είναι σαν κόσμημα. Επίσης, τα tattoos δεν χάνονται. Ο μόνος λόγος που έχω tattoos είναι γιατί χάνω όλα τα υπόλοιπα.

Ποιο tattoo σου είναι το λιγότερο αγαπημένο σου;

Brent: Όλα είναι τα λιγότερα αγαπημένα μου! Έκανα ένα μεγάλο λάθος (γελάει).

Ποιο tattoo σου είναι το πιο αγαπημένο σου;

Brann: Το “Skye” tattoo - το όνομα της αδερφής μου – στο στήθος μου. Το πορτρέτο του Gene Wilder από τον Bob Tyrell (σ.σ. ο Gen Wilder απεβίωσε μια μέρα πριν από αυτή τη συνέντευξης).

Κάνετε tattoo δωρεάν επειδή είστε διάσημοι;

Brent & Brann: Όχι.

Brent: Έκανα όλα μου τα tattoos πριν γίνω διάσημος και χωρίς να πληρώσω, γιατί έβγαινα με μια tattoo artist. Το όνομά της ήταν Lesley Allen και ήταν φοβερή.

Brann: Τα περισσότερα tattoos μου ήταν δωρεάν, διότι πριν από τους Mastodon δούλευα σε ένα tattoo shop, σαν “shop boy”.

Brent: Όταν συναντηθήκαμε όλοι μας, είχαμε ήδη πάρα πολλά tattoos.

Brann: Έχουμε κάνει πολύ λιγότερα από τότε που δημιουργήθηκε το γκρουπ. Όταν δούλευα στο tattoo στούντιο και δεν τα πράγματα ήταν χαλαρά, ο tattooer μου πρότεινε να μου «βαρέσει» tattoo. Έτσι γέμισα αρκετά νέος. Τα περισσότερα tattoos μου τα έκανα μεταξύ δεκαοχτώ και δεκαεννιά χρονών.

Πόσων ετών ήσουν όταν έκανες το πρώτο σου;

Brann: Νομίζω πως ήμουν δεκαέξι.

Brent: Δεκαπέντε.

Ο Bill φαίνεται πως φροντίζει καλύτερα τα tattoos του σε σχέση μ’ εσάς!

Brent: Όχι, σε καμία περίπτωση.

Brann: Τα δικά του απλά είναι πιο καινούργια, ενώ τα δικά μας είναι πιο παλιά. Ξεκίνησε να γεμίζει όταν κόντευε τα τριάντα.

Troy Sanders: Ποτέ δεν αισθάνθηκα τέτοιο ενδιαφέρον ώστε να γεμίζω με tattoos.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας άλμπουμ των Mastodon;

Brann: Δεν έχω αγαπημένο. Δεν είμαι τι κατάλληλο άτομο για να απαντήσει. Είναι σα να διαλέγεις ένα απ’ τα παιδιά σου.

Brent: Νομίζω πως το πρώτο μας είναι ενδεχομένως το πιο συναρπαστικό διότι αποτελεί τον πρώτο δίσκο που κάναμε μαζί.

Φανταζόσασταν πριν από δεκαεφτά χρόνια ότι θα τα «καταφέρνατε»;

Brent: Όχι. Ποτέ δεν προσπαθώ να προβλέψω. Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Θα έπρεπε να σκέφτομαι μελλοντικά πιο συχνά.

Γιατί;

Brent: Ώστε να έχω ένα εναλλακτικό σενάριο. Λένε ότι όσο μεγαλώνεις γίνεσαι πιο σοφός. Οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να έκανα αυτές τις σκέψεις νεότερος.