Tzenio Pirigents

Artists - Studios - Τεύχος 15

Ο Tzenio Pirigents παραχώρησε συνέντευξη στο HeartbeatInk Tattoo Magazine και μας μίλησε για την πολύπλευρη ιδιότητα τους ως “body modifier”, την πρόθεση του να προσφέρει στον κόσμο χαρά μέσα από τις διάφορες σωματικές μετατροπές που ασκεί, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ώστε να ξεκινήσει το tattoo, την παρεξηγημένη φύση του tattoo και των υπόλοιπων μορφών του body modification, καθώς και τον “εθισμό” που ενδέχεται να προκαλέσουν.

Φωτογραφίες & συνέντευξη: Ινώ Μέη.

Ξεκίνησες πρώτα να ασχολείσαι με το body piercing και στη συνέχεια με το tattoo. Πως προέκυψε αυτή η μετάβαση;

Η ενασχόληση μου με το body piercing άρχισε το 2001 και με το tattoo το 2004. Πάντα μου άρεσε το tattoo και ασχολούμουν με τη ζωγραφική. Στην αρχή δεν το είχα τολμήσει και επίσης δεν υπήρχε κάποιος να με βοηθήσει ώστε να μπω στο tattoo. Μετά απλά το τόλμησα. Πήρα τον Σάκη Kεραμάρη τηλέφωνο, του είπα πως ήθελα μοτέρ, πήγα στην Θεσσαλονίκη για να το πάρω και ξεκίνησα. Οπότε, κατά κάποιο τρόπο ο Σάκης με βοήθησε, διότι όταν έψαχνα για μοτέρ, κανένας άλλος δεν ήταν διατεθειμένος να μου δώσει.

Πως έμαθες να κάνεις tattoo;

Επισκεπτόμενος πολλά tattoo conventions. Μάζευα απορίες και πήγαινα στα φεστιβάλ και τις έλυνα. Καθόμουν με τις ώρες πάνω από κάποιον καλλιτέχνη και έλυνα τις απορίες μου παρατηρώντας. 

Θεωρείς πως το γεγονός ότι δεν υπήρξε κάποιος έμπειρος tattooist να σε βοηθήσει όσον αφορά την εκμάθηση του tattoo, καθυστέρησαν τα πρώτα σου βήματα; 

Ναι, πάρα πολύ. Δεν είχα κάποιον να μου λύσει τις απορίες. Προσπαθούσα να τις λύσω μόνος μου. Είχα αρκετούς  γνωστούς  στο χώρο, που όταν τους πλησίασα, κλείσανε τις πόρτες με τελείως ηλίθιες δικαιολογίες.

Με το body piercing πως ενεπλάκεις;

Ξεκίνησα καθαρά από μόνος μου. Παράλληλα με τις σπουδές μου ως Τεχνικός Ηλεκτρονικών Δικτύων, εργαζόμουν σε στούντιο με piercing. Πολύ ανατομία, πολύ διάβασμα και πολύ ψάξιμο ιατρικά. Τις σπουδές τις έκανα κυρίως για χάρη των γονιών μου, καθώς γνώριζα από πριν πως ήθελα να ασχοληθώ με το body piercing και εν δυνάμει με το tattoo. Απλά τα πράγματα τότε δεν ήταν όπως τώρα, που σίγουρα αυτός ο επαγγελματικός κλάδος είναι πιο αποδεκτός.

To body modification μου αρέσει σε όλες του τις εκφάνσεις. Body modification θεωρούνται τα piercing, τα tattoo, το scarification, τα implants, το branding, το tongue splitting, η πλαστική χειρουργική, το body building και όλα τα ritual που γίνονται σε διάφορες φυλές. Εμένα μου αρέσει να ασχολούμαι με το ανθρώπινο σώμα και να «επεμβαίνω» σε αυτό με την μορφή που θα επιλέξει αυτός που θα είναι ο αποδέκτης της διαδικασίας.

Το όνειρο μου ήταν. να γίνω χειρούργος Αυτό αρχικά ήταν αδύνατο, καθότι δεν διάβαζα αρκετά. Στη συνέχεια, συνειδητοποίησα πως έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσα να γίνω χειρούργος, διότι η ιατρική έχει να κάνει με την θεραπεία ασθενειών. Εγώ προτιμώ να κάνω κάτι που προσφέρει απευθείας χαρά στον άλλο και όχι να προσπαθώ να του προσφέρω χαρά, «αφαιρώντας» του ένα πρόβλημα.

Το body modification υπάρχει όσο υπάρχει ο άνθρωπος. Ωστόσο, η αποδοχή του κοινωνικά, φαίνεται κάπως διφορούμενη. 

Σαφώς και το body modification υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων. Δυστυχώς, ο περισσότερος κόσμος ακόμα νομίζει ότι το body modification γινόταν μεταξύ των σκλάβων ή των φυλακισμένων. Αντιθέτως, σε πολλές κοινωνίες και στην πλειοψηφία του, ήταν κάτι που έκαναν οι ευγενείς. Για παράδειγμα τις τρύπες στις ρώγες τις είχαν οι Ρωμαίοι και δήλωναν ανδρεία. Ενώ, τις τρύπες στην μύτη, τις είχαν οι κόρες των Φαραώ. Για τα «κατώτερα» κοινωνικά στρώματα,  τα σημεία ήταν διαφορετικά ώστε να υπάρχει διαχωρισμός. Δηλαδή αν η βασίλισσα έκανε τρύπα στην μύτη και στον αφαλό, οι δούλες της μπορεί να είχαν στα αφτιά. Ουσιαστικά, οι ευγενείς προσπαθούσαν να διαφέρουν από τους άλλους ανθρώπους, μέσω των διάφορων μορφών του body modification.

Θεωρείς τον εαυτό περισσότερο tattoo artist, body piercer ή body modifier;

Είμαι body modifier και μου αρέσουν ισόβαθμα όλα τα είδη του body modification. Απλά αυτή την εποχή το tattoo παρουσιάζει μεγαλύτερη ζήτηση, συνεπώς κάνω περισσότερο tattoo. Ως επαγγελματίας, επικεντρώνομαι πάντα σε αυτό που ζητάει ο κόσμος.  

Ποιες είναι οι μορφές του body modification στις οποίες επιδίδεσαι;

Ασχολούμαι με tattoo, body piercing, branding το οποίο γίνεται με διαθερμία και ουσιαστικά είναι σαν κάψιμο, scarification που γίνεται με διάφορους τρόπους όπως με νυστέρι και με μοτέρ για tattoo, suspension που πολλοί το χαρακτηρίζουν ως “κρέμασμα”, implants που είναι εμφυτεύματα και είτε είναι 3D και μπαίνουν με Teflon, είτε είναι σιλικόνης, είτε είναι micordermal, τα οποία είναι και πολύ της μόδας, καθώς και tongue splitting, όπου κόβεται η γλώσσα στην μέση. Γενικά ό,τι έχει να κάνει με το σώμα, το κάνω. Κάνω μέχρι και ράμματα σε φίλους (γέλια).

Πάντως, όποιο είδος του body modification και αν εφαρμόζω, πριν το κάνω σε αυτόν που μου το ζητήσει, αρχικά το έχω ασκήσει στον εαυτό μου. Τα έχω δοκιμάσει όλα, εκτός από το tongue splitting. Θέλω ο ίδιος να έχω άποψη, καθώς πιστεύω πως αν εσύ ο ίδιος δεν έχεις δοκιμάσει αυτό που “πουλάς”, δεν μπορείς να εκφέρεις γνώμη. Δηλαδή, δεν θα μπορούσα να εξηγήσω εδώ στην κοπέλα, αν πονάει το tattoo, σε περίπτωση που δεν είχα τατουάζ πάνω μου. 

Το tattoo style σου που κυμαίνεται;

Μου αρέσουν πολύ τα ρεαλιστικά, ωστόσο δεν διατηρώ κάποιο συγκεκριμένο στυλ στο tattoo. Όλα τα στυλ μου αρέσουν. Δεν θα πω ποτέ ότι “δεν κάνω αυτό το tattoo style ή ότι αυτό το κομμάτι δεν μου αρέσει”. Δεν συνηθίζω να κρίνω αυτό που θα μου ζητήσει ο πελάτης να του κάνω. Απλά το σέβομαι. Δεν με αφορά δηλαδή αν εκείνη τη στιγμή θέλει να “χτυπήσει” το όνομα της κοπελιάς του. Θεωρώ πως το κάνει συνειδητοποιημένα και έχει αποδεχτεί και την περίπτωση ότι αργότερα είναι πιθανό να το μετανιώσει. 

Πιστεύεις πως στις μέρες μας όλοι όσοι κάνουν tattoo είναι συνειδητοποιημένοι;

Θεωρώ πως η ζωή είναι μικρή και πως είναι καλύτερα να πορευόμαστε με αυθορμητισμό και να κάνουμε αυτό που επιθυμούμε, όσο στιγμιαίο κι αν ενδεχομένως αποδειχτεί στη συνέχεια. Θα είναι είτε λάθος, είτε σωστό. Πρέπει να παίρνουμε ρίσκα στη ζωή μας και να είμαστε προετοιμασμένοι να στηρίξουμε τις επιλογές μας. Να δεχτούμε τις συνέπειές των πραγμάτων. Γι’ αυτό και δεν είμαι εναντίον των τατουάζ που γίνονται στο πρόσωπο. Είμαι κατά μόνο σε θέματα υγείας ή σε θέματα που αφορούν τη διάρκεια ενός tattoo. Δηλαδή, αν μου ζητήσει κάποιος ένα σχέδιο που γνωρίζω πως το μέγεθός του δεν θα βγει σωστό και πως σε κάποια χρόνια θα φαίνεται χάλια, τότε θα τον αποτρέψω να το κάνει. Θέλω να του κάνω κάτι που θα το έχει για μια ζωή και θα είναι “σωστό”. Το αν πρέπει να το κάνει ή όχι, είναι δικό του θέμα. Εγώ όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, οφείλω να του παρέχω κάτι “τέλειο”. Από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα τα φτιάχνει αυτός.

Αυτή τη στιγμή πως βλέπεις το tattoo στην Ελλάδα;

Πιστεύω πως διανύει την καλύτερη εποχή του καλλιτεχνικά, καθώς και σε άνθιση. Πιο παλιά υπήρχαν περισσότερες αναστολές. Τώρα οι άνθρωποι έχουν απελευθερωθεί αρκετά και έχουν αποβάλει το “που θα βρω δουλειά” και “τι θα πει ο κόσμος”. Εμένα μου αρέσει και πιστεύω και θέλω να ανέβει κι άλλο. Όσον αφορά το καλλιτεχνικό κομμάτι, οι Αμερικάνοι ή οι Ευρωπαίοι δεν έχουν πλέον κάτι παραπάνω από εμάς.

Σε πέντε χρόνια που πιστεύεις ότι θα βρίσκεται η εγχώρια σκηνή;

Πιστεύω πως θα έχουμε φύγει από το tattoo και θα έχουμε πάει σε άλλες μορφές του body modification, πράγμα που συμβαίνει ήδη σε άλλες χώρες. Δηλαδή θα αρχίσουμε να μπαίνουμε λίγο στις «ακρότητες». Για παράδειγμα, αυτοί που έχουν γεμίσει με tattoo, θα αρχίσουν να βάφουν μαύρα τα μανίκια τους, να κάνουν scarification ή branding πάνω στο ήδη υπάρχον tattoo τους, είτε να βάζουν implants. Αυτό είναι εξέλιξη. 

Γιατί θεωρείς πως ο κόσμος θα προσανατολιστεί σε ακόμα περισσότερο ακραίες σωματικές μετατροπές;

Είναι σαν να αλλάζεις πίστα. Σαν να παίρνεις παράσημο. Όταν κάνεις ένα tattoo θες και δεύτερο, θες και τρίτο και κάποια στιγμή φτάνεις να γεμίζεις και τότε λες, να διορθώσω αυτό, να ξαναπεράσω με χρώμα εκείνο κ.ο.κ.. 
    
Τίθεται δηλαδή θέμα «εθισμού»;

Είναι θέμα εθισμού και εξοικείωσης με το σώμα σου. Εγώ έτσι αντιλαμβάνομαι όλο το body modification. Ουσιαστικά φεύγει το ταμπού από κάτι «πιο απλό» και ο κόσμος πάει στο πιο extreme. Όταν φεύγει το ταμπού από το πιο extreme, ανεβαίνουμε στο ακόμα πιο ακραίο. Πάντως ο κόσμος στη χώρα μας προς το παρόν δεν είναι εξοικειωμένος όσον αφορά το πιο “ακραίο” body modification. Συγκεκριμένα τα implants στο χέρι μου, φαντάζουν εξωγήινα. 

Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν τους ανθρώπους να «επεμβαίνουν» στο σώμα τους με τους διάφορους αυτούς τρόπους; Τι πιστεύεις;

Θωρώ πως αρκετά συχνά γίνεται για ανανέωση. Για να δεις τον εαυτό σου να εξελίσσεται και για να αισθάνεσαι όμορφα. Εγώ δέχομαι οτιδήποτε σε κάνει ευτυχισμένο. 

Αυτού του είδους η ευτυχία που πηγάζει από το body modification, δεν έχει να κάνει κυρίως με τον καλλωπισμό;

Υπάρχουν δύο περιπτώσεις, αυτοί που το κάνουν για λόγους καλλωπιστισμού και εκείνοι που το κάνουν για λόγους κουλτούρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Traditional Japanese tattoo που γίνεται από μέλη της Yakuza, καθώς και από Δυτικούς. Τα σχέδια στις δύο περιπτώσεις είναι διαφορετικά. Όσον αφορά τον «καλλωπισμό», έρχεται αρκετός κόσμος για να του καλύψουμε ουλές μέσω του tattooing. Ακόμα και το eyeball tattoo, δημιουργήθηκε για ιατρικούς λόγους. Γινόταν σε τυφλούς που δεν είχαν κόρη στο μάτι, ώστε να μειωθεί η ευαισθησία του ματιού στον ήλιο, καθώς και για αισθητικούς λόγους. Το eyeball tattoo πραγματοποιείται με έκχυση χρώματος και όχι με μοτέρ για τατουάζ. Δεν είμαι κατά. Απλά είμαι λίγο επιφυλακτικός, διότι δεν γνωρίζουμε ακόμα αν ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα υγείας στο μέλλον.

Όσον αφορά το tattoo, θεωρείς πως δεν τίθενται θέματα υγείας;

Το «σύγχρονο» tattoo υπάρχει πλέον αρκετά χρόνια και τα μελάνια είναι πιστοποιημένα για την ασφάλεια τους. Προσωπικά, έχω ζητήσει από τις εταιρίες που προμηθεύομαι τα μελάνια μου και μου έχουν στείλει πιστοποιητικό για την ασφάλεια τους. Βέβαια υπάρχει και ένα τρίτος παράγοντας… Αν όταν τα φέρει η φορτωτική τα αφήσει στον ήλιο λ.χ. τότε κινδυνεύουν να χαλάσουν. Όπως συμβαίνει και με τα μπουκαλάκια με το εφυαλωμένο νερό που πίνουμε. Δεν φταίει το νερό.


Υπάρχει κάποιος tattoo artist που θαυμάζεις; 

Μεγάλη μου επιρροή είναι ο Bob Tyrrell. Μου αρέσει πάρα πολύ ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Σέβομαι πολύ το γεγονός ότι ξεκίνησε να κάνει tattoo σε μεγάλη ηλικία και παρ’ όλα αυτά έφτασε πάρα πολύ ψηλά. Είναι πολύ ταπεινός και “ανοιχτός” σαν άνθρωπος, γιατί έχει τύχει και έχω παρακολουθήσει σεμινάρια του και ήταν τα πλέον κορυφαία, καθώς ο άνθρωπος θέλει πραγματικά να σου μεταδώσει τις γνώσεις του. 

Ποιος είναι ο “σωστός”, κατά τη γνώμη σου, τρόπος για να προσεγγίσει κανείς επαγγελματικά το tattoo;

Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος. Να αγαπάς αυτό που κάνεις. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, θα γίνει σωστά. Αν δεν το αγαπάς, θα το δείξει ο χρόνος. Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με το tattoo καθαρά για βιοποριστικούς λόγους και άλλοι που δεν τους ενδιαφέρουν τα λεφτά παρά μόνο το tattoo.

Και άλλοι που τους ενδιαφέρουν και τα δύο...

Ναι. Πάντως, τα λεφτά όπως και να έχει, έρχονται μετά. Δηλαδή πρώτα πας στο καλλιτεχνικό κομμάτι. Εμένα πάντα με ενδιέφερε να κάνω tattoo και όχι το αν θα βγάλω λεφτά. Αν με ενδιέφεραν τόσο πολύ τα λεφτά, θα είχα ανοίξει franchise! Αντίθετα, με ενδιαφέρει να είμαι εδώ, με καλούς συνεργάτες και να κάνουμε tattoo. Να περνάμε ωραία. Βλέπω νέα παιδιά που πραγματικά μάχονται για να μάθουν tattoo και μερικούς που απλά θέλουν να κάνουν tattoo, ίσα ίσα για να πουν πως βγάζουν 50 ευρώ την ημέρα, ποσό που δεν θα έβγαζαν σε καμία άλλη δουλειά...

Εκτός αυτού, την εποχή που ξεκινήσαμε εμείς, δεν υπήρχαν τόσες εταιρίες που να πουλάνε μοτέρ, βελόνες κ.ο.κ. Τώρα όλα είναι προσβάσιμα, σε αντίθεση με παλιά. Όλοι όταν ξεκινάμε κάνουμε κάποια λάθη στο tattoo και όποιος λέει πως δεν έχει κάνει λάθος, λέει ψέματα. Το θέμα είναι τι λάθος κάνεις. Άλλο να κάνω το πρώτο μου tattoo και να γεμίσω όλη την πλάτη κάποιου και άλλο να του κάνω ένα μικρό αρχικό. Οφείλεις να σέβεσαι τον πελάτη σου.

Είναι οι tattoo artists, οι rockstars του σήμερα;

Οι rockstars είναι στη μουσική. Εμείς είμαστε καλλιτέχνες. Τα tattoo είναι lifestyle, δεν είναι ροκσταριλίκι. Εγώ πιστεύω πως πρέπει ο κάθε άνθρωπος να είναι ταπεινός, σωστός και να προσφέρει στον πελάτη αυτό που θέλει. Ουσιαστικά ο πελάτης σου εμπιστεύεται το κορμί του και εσύ πρέπει να είσαι αφοσιωμένος ώστε να του παρέχεις το τέλειο αποτέλεσμα. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός μεταξύ artist και πελάτη και όχι να δείχνει ο artist ό,τι είναι δήθεν “ανώτερος” από τον πελάτη. Θεωρώ πως αυτό είναι ένα φαινόμενο που συναντάται κυρίως στους νεότερους tattooist. Οι παλιοί έχουν ζήσει το tattoo, έχουν φτιάξει το tattoo και έχουν δυσκολευτεί από το tattoo. Είναι αυτοί που είναι και δεν έχουν κάτι να “αποδείξουν”.  Οι νέοι το έχουν βρει έτοιμο και απλά “κλέβουν” λίγο από εδώ και από εκεί και φτιάχνουν το δικό τους στυλ. Είναι ελάχιστοι οι καινούργιοι artist που βγάζουν κάτι δικό τους. Οι παλιοί είναι αυτοί που τόλμησαν και έκαναν κάτι ξεχωριστό· δημιούργησαν το ρεαλιστικό, πρόσθεσαν το χρώμα και ενέταξαν τις «καφρίλες», σε εποχές που κυριαρχούσε το Αμερικάνικο Old School με την χοντρή γραμμή. Δηλαδή κάποιοι πέρασαν την τέχνη τους ως καλλιτέχνες, πάνω στο tattoo. 

Στην τελική, η αξία της δουλειάς μας αποδεικνύεται πάνω στο δέρμα. Το tattoo είναι απλό πράγμα· είναι μια ωραία στιγμή που περνάς με τον πελάτη σου και ο πελάτης σου μαζί σου, βγάζεις την τέχνη σου πάνω του, παίρνει την τέχνη σου και τελειώνει η υπόθεση.

Tattoo work photographs courtesy of Dildo Tattoo Studio.

Photographs courtesy of Dildo Tattoo Studio.

"Το suspension είναι πολύ παρεξηγημένο. Δεν σου προκαλεί πόνο, όπως όλοι νομίζουν. Και εγώ αυτό νόμιζα στην αρχή. Το suspension έχει μια “τελετουργική” διάσταση, όπου συμφιλιώνεσαι με το σώμα σου και βλέπεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις. Δεν το θεωρώ εμπορεύσιμο, γι’ αυτό και δεν το προωθώ πολύ. Μόλις εγκαταλείψουν τα πόδια σου το έδαφος, ο πόνος εξαφανίζεται. Το συναίσθημα είναι πολύ παράξενο... Μια νιρβάνα ίσως... Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια".

Top