Εκτός από εξαιρετικοί rockers, οι Red Fang είναι τρομερά cool και έχουν απίστευο χιούμορ. Το HeartbeatInk είχε την ευκαιρία να τους πάρει συνέντευξη και να τους φωτογραφήσει πριν την πολυσυζητημένη συναυλία τους τον Ιούνιο στην Αθήνα.
Aaron Beam: φωνή / μπάσο
Bryan Giles: κιθάρα
John Sherman: ντραμς
David Sullivan: κιθάρα
Πώς ήταν η ζωή πριν τους Red Fang;
Aaron: Δεν θυμάμαι (γέλια).
David: Ούτε εγώ (γέλια).
Aaron: Πολύ καλύτερη (γέλια).
David: Όλοι μας έχουμε παίξει μαζί σε συγκροτήματα πριν τους Red Fang, οπότε είναι περίπου το ίδιο…
John: Εκτός από το ότι δεν είχαμε έρθει ποτέ στην Ελλάδα!
David: Α, ναι.
Aaron: Δεν κάναμε τόσα πολλά ταξίδια. Κάναμε πολύ λιγότερες περιοδείες πριν τους Red Fang.
David: Αυτό το συγκρότημα τα έχει πάει πολύ καλύτερα.
Aaron: Σκέψου ότι δεν είχα παιδιά πριν, ενώ τώρα έχω. Έχουν γίνει πολλές αλλαγές…
John: Εγώ πάλι είχα περισσότερο μαλλί και λιγότερο στήθος. Όχι εντάξει, κάποια στιγμή είχα και περισσότερο στήθος (γέλια).
Aaron: Σε γενικές γραμμές υπήρχε στήθος.
Bryan: Εγώ ήμουν με τον David και τον John σε ένα συγκρότημα που λέγονταν Party Time. Γι’ αυτό έχω αυτό το tattoo στο μπράτσο μου, το θυμωμένο tattoo δόντι, υπήρχε και στα μπλουζάκια μας. Και ο John έχει το ίδιο tattoo.
Aaron: Δεν μου άρεσαν οι Party Time. Δεν με άφηναν να γίνω μέλος τους (γέλια).
Bryan: Δεν νομίζω να σου έγινε πρόταση ποτέ να γίνεις μέλος του συγκροτήματος. Δεν σε θυμάμαι (γέλια).
Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας;
Aaron: Μάλλον γνώρισα πρώτα τον David ή μπορεί και τον Bryan. Ζούσα ήδη πολύ καιρό στο Πόρτλαντ και μετά μετακόμισαν και όλοι τους εκεί. Εσύ πότε μετακόμισες εκεί Dave;
David: Εγώ μετακόμισα πρώτη φορά εκεί το 1996. Άρα γνωριστήκαμε εκείνη περίπου την εποχή.
John: Γνωριστήκαμε όλοι σε μια συναυλία των Nirvana (γέλια).
Aaron: Λοιπόν...γνωριστήκαμε στην φυλακή (γέλια).
John: Αποφυλακιστήκαμε όλοι την ίδια μέρα και γνωριστήκαμε σε ένα λεωφορείο, πηγαίνοντας να δούμε τους Nirvana και τους Soundgarden (γέλια).
Aaron: Μπορούμε μήπως να το πάρουμε από αρχή και να δώσουμε μια καλή απάντηση?
David: Δεν ήταν κάτι το συναρπαστικό.
John: Πρέπει να βρούμε κάτι πιο συναρπαστικό. Ποιος νοιάζεται για βαρετές ιστορίες;
Aaron: Εμένα δεν με νοιάζουν.
David: Ωραίες ερωτήσεις. Δεν τις έχουμε ξαναπαντήσει.
Οπότε δεν είστε προετοιμασμένοι…
David: Ακριβώς.
Aaron: Καλές ερωτήσεις – Κακές απαντήσεις. Διέγραψε όλες τις απαντήσεις μας και άσε μόνο τις ερωτήσεις.
Φαντάζομαι πως θα περνάτε πολύ ωραία στις περιοδείες σας με τέτοιο χιούμορ που διαθέτετε όλοι! Θα δίνετε σχεδόν καθημερινά συναυλίες για τις επόμενες 40 μέρες. Πώς θα τα καταφέρετε;
John: Θα χρειαστώ λίγες γάζες, πολύ βότκα, κρασί και σνακς.
David: Θα κοιμάμαι όσο περισσότερο μπορώ.
Aaron: Συμπεριλαμβανομένων των συναυλιών μας!
Bryan: Εγώ θα προσπαθήσω να διαβάσω πολλά βιβλία. Είμαι ήδη στα μισά ενός βιβλίου! Έχω αρκετά στην λίστα μου.
Aaron: θα μιλάω μέσω Skype με το σπίτι μου και με το γιο μου.
Aaron πόσα παιδιά έχεις;
Μόνο ένα, αλλά είναι σα να έχω πολλά.
Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε σύντομα το τρίτο σας άλμπουμ;
David: Ναι! Είναι ήδη ολοκληρωμένο!
Aaron: Έχει τελειώσει και θα βγει τον Οκτώβριο.
John: Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι (γέλια). Είναι πολύ καλό.
Aaron: Η μαμά μου το λατρεύει.
Bryan: Το έχει ακούσει η μαμά σου;
Aaron. Όχι. Γι’ αυτό είναι το αγαπημένο της...
John: Στη γυναίκα μου αρέσουν ορισμένα κομμάτια μας. Ακούγαμε σε κάποια φάση τα αγαπημένα μου τραγούδια απο όλο το δίσκο και όταν τη ρώτησα “πώς σου φαίνεται αυτό”, απάντησε πως είναι χαλαρωτικό.
Aaron: Όταν έβαλα την γυναίκα μου να ακούσει το άλμπουμ μου είπε “καταλαβαίνω γιατί θα αρέσει πολύ στους θαυμαστές σας”.
Bryan: Πόσο politically correct εκ μέρους της. Εντυπωσιάστηκα.
Aaron: Ήλπιζα να την κάνω θαυμάστρια, αλλά… απλά νομίζω πως δεν είναι θαυμάστριά μου.
Πως είναι το στυλ του σε σχέση με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ σας;
Bryan: Νομίζω πως είναι διαφορετικό και ταυτόχρονα το ίδιο. Έχει στοιχεία punk rock, grunge, metal και doom. Θα συναντήσεις διάφορα στυλ στο άκουσμά του. Ωστόσο, δεν κάνουμε και τρέλες. Δεν θα ακούσεις λ.χ. ska σημεία σε metal.
Aaron: Υπάρχει ποικιλία από τραγούδι σε τραγούδι.
David: Πάντα έτσι παίζουμε.
John: Ακούγεται αυτό που είμαστε. Αλλά υπάρχουν πιο γρήγορα μικρά τραγούδια και μεγαλύτερα αργά τραγούδια.
Πόσοι από εσάς έχετε tattoo;
Aaron: Δυο από τους τέσσερις, 50%.
Πώς και μόνο 50%;
John: Είναι μια καλή αναλογία.
Bryan: Δεν με αφήνει να του κάνω tattoo. Προσπαθώ αλλά με ‘βαράει’.
Aaron: Αλήθεια; Σε βαραώ στον ύπνο μου;
Bryan: Ναι.
Aaron: Ποτέ μου δεν κάπνισα και ποτέ μου δεν έκανα tattoo.
David: Ούτε κι εγώ. Υπήρχε ένα καλοκαίρι που ζωγράφιζα συνέχεια διάφορα στα χέρια μου με μαρκαδόρο, για να δω εάν θα μου άρεσε ένα tattoo εκεί. Αλλά τελικά δεν έτυχε.
Aaron: Τώρα όμως πρέπει να τους ρωτήσεις γιατί έχουν tattoo!
Αυτή ήταν όντως η επόμενη ερώτησή μου.
Bryan: Για να είμαι cool. Αλλά δεν νομίζω ότι λειτουργεί (γελάει). Έχω tattoo για λόγους ψυχαγωγίας. Έχει πλάκα να τα κάνεις. Πολλά μου θυμίζουν διάφορα πράγματα στη ζωή μου. Είναι σαν ενθύμια.
John: Θέλεις να πεις εσύ την ιστορία..;
Bryan: Ο John, o Adam (Red Fang front of house), o Chris ( υπεύθυνος τουρνέ) και εγώ, “βαρέσαμε” ένα ελάφι με το 42.7 που ήταν ο μιλιοδείκτης. Τον Οκτώβριο του 2010 ερχόμασταν από το Seattle μετά από μια συναυλία μας και προσπαθήσαμε να αποφύγουμε ένα ελάφι που περνούσε το δρόμο. Το φορτηγάκι έκανε δυο τούμπες στην εθνική και την έβγαλε καθαρή, αλλά….
Aaron: O John έκανε ράμμα.
John: Έκανα ράμμα και έχασα πολύ αίμα. Ο Adam έσπασε ένα πλευρό.
Aaron: Ο Adam έχει το ίδιο tattoo στο πλευρό του επειδή το έσπασε σε εκείνο ακριβώς το σημείο.
John: Αν και το φορτηγάκι έκανε δυο τούμπες, ζήσαμε όλοι.
Aaron: Όλοι ζήσαμε και το ελάφι επίσης!
David: Για να επανέλθω στα περί του ύπνου μου, εγώ κοιμόμουν όταν έγινε το ατύχημα.
Bryan: Πώς γίνεται να επιβιώσεις μετά από τούμπα με φορτηγάκι; Αρκεί να κοιμάσαι (γέλια)!
David: Ξύπνησα και ήμουν ανάποδα.
Aaron: Οδηγούσα εγώ. Το μάθημά που πήραμε είναι να πατάμε πάντα το ελάφι.
Bryan: Η αστυνομία ήταν πολύ ενοχλημένη μαζί μας επειδή δεν χτυπήσαμε το ελάφι.
David: Ήταν απλά ένστικτο, βλέπεις.
Bryan: Και ήταν και χαριτωμένο το ελάφι.
Bryan πότε χτύπησες το πρώτο σου tattoo;
Όταν ήμουν δεκαπέντε. Έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Είναι το punk rock συγκρότημα Opinion Zero από το Tuscon. Είναι πολύ καλοί και μου άρεσαν πολύ. Έτσι έκανα το tattoo.
John, εκτός από το ελάφι, βλέπω πως έχετε και άλλα ίδια tattoo.
Όλοι (John, Bryan και Chris) μας έχουμε το κρανίο, το ‘situation awesome’, το Party Time δόντι, τη μπύρα με το φίδι και κάποια άλλα.
Γιατί κάνατε tattoo μια μπύρα;
Bryan: Ένας φίλος μας ήρθε στο Oregon για το μπάτσελορ του και ήθελε να κάνουμε όλοι “αδελφικά” tattoo. Μιας και ήταν το party του, διάλεξε αυτός το σχέδιο και αποφάσισε να κάνουμε όλοι αυτό το φίδι με το κεφάλι του μέσα στη μπύρα. Φαινόταν κατάλληλο επειδή ήμασταν έτσι όλη την εβδομάδα.
John το tattoo με τη πίτσα πώς προέκυψε;
John: Απλά είναι το αγαπημένο μου φαγητό στον κόσμο!
Aaron: Είναι μισός άνθρωπος και μισός πίτσα.
John: Αρχικά υπήρχε διαφορετική ιδέα για το συγκεκριμένο tattoo. Περίμενα να μιλήσω στον tattoo artist για το τί θέλω και εκείνος “χτύπαγε” σε κάποιον άλλο. Οπότε πήγα να πιω ένα ποτό στο διπλανό μπαράκι. Όταν γύρισα και είχε ώρα να μου μιλήσει, δεν είχε χρόνο να υλοποιήσει το αρχικό πλάνο. Και είπα “γ**α το, απλά χτύπα μου μια πίτσα γρήγορα και μετά πάμε να την φάμε κι όλας ”. Και ιδού η πίτσα 36 λεπτά αργότερα.
Aaron: Αυτό είναι tattoo 36 λεπτών;
John: Ναι.
Aaron: Ok.
To tattoo ‘Snacks, Hugs & Rock n’ Roll’;
John: Είναι τρόπος ζωής. Τσιμπάς πίτσα, αγκαλιάζεις τους φίλους σου και -ξέρεις τώρα- rock n’ roll!
John: Πάντα ήθελα μια γοργόνα και υπάρχει ένας πολύ καλός tattoo artist στο Πορτλαντ, ο Cheyenne Sawyer. Είναι ο τύπος που σχεδίασε και το κρανίο που χρησιμοποιούμε συνέχεια. Πρότεινε, αντί για γοργόνα, να κάνουμε κάτι πιο περίεργο όπως μισή Geisha μισή γοργόνα. Και εγώ είπα “whatever man”.
Έχει τύχει να κάνετε tattoo ενώ βρίσκεστε σε περιοδεία;
Bryan & John: Μάλλον, τα περισσότερα έγιναν σε περιοδείες.
Aaron: Έρχεται κόσμος και μας λέει “παιδιά μπορείτε να περάσετε από το studio μας αν θέλετε να κάνετε tattoo”.
David: Μπορεί κάποτε τελικά να κάνω tattoo...
Bryan: Ποτέ μην λες ποτέ.
Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε;
Γεια μας!
Το HeartbeatInk ευχαριστεί θερμά την P90 Events (www.p90events.com) για τη βοήθεια και την πραγματοποίηση και το Gagarin 205 Live Music Space για τη φιλοξενία της φωτογράφισης.
Photos & interview by Ino Mei.
