
Γνωστός για το ιδιαίτερο γραφιστικό και αφαιρετικό tattoo style του καθώς και για την εικοσάχρονη δυναμική παρουσία του στο χώρο του graffiti, ο Live2, κατά κόσμον Γιάννης Λιβιεράτος, παραχώρησε συνέντευξη στο HeartbeatInk Tattoo Magazine από τη Ζυρίχη της Ελβετίας, όπου πλέον ζει και εργάζεται.
Αρχικά σε γνώρισα ως graffiti artist και μετά από χρόνια ήρθα σε επαφή και με το tattooing σου. Πως και σε ποια φάση της ζωής σου έγινε αυτή η “μετάβαση” από το graffiti στο tattoo;
Η μετάβαση από το graffiti στο χώρο του tattoo πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 2008, μετά από προτροπή της γυναίκας μου και κάποιων φίλων. Από κει και πέρα, το πρώτο εξάμηνο ξεκίνησα διστακτικά και με αργά βήματα. Είδα το tattooing στην πράξη, το δοκίμασα και έμεινα. Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει από πριν. Έτσι μαζί με την γραφιστική και το graffiti, προστέθηκε και το tattoo. Τρεις μορφές τέχνης που με εκφράζουν απόλυτα.
Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με το tattoo;
Πήγα για το πρώτο μου tattoo το 1994 στον Teo από το Skinetic Tattoo που τότε δούλευε στο σπίτι του. Το σχέδιο είναι ένας χαρακτήρας από graffiti που κρατάει ένα σπρέι. Ήμουν πιτσιρικάς τότε και η διαδικασία μου φάνηκε αρκετά επίπονη... Στη συνέχεια, κάθε χρόνο έκανα και από ένα καινούργιο tattoo. Συγκεκριμένα, το δεύτερο έγινε στο Tattooland. Τους είχα κάνει ένα graffiti για το μαγαζί και αντί χρηματικής αμοιβής, επέλεξα να μου “χτυπήσουν” ένα tattoo. Μετά άνοιξε ο Νίκος (Nico Tattoo) στούντιο στη Θεσσαλονίκη και πήγα εκεί για το επόμενο κ.ο.κ. Ουσιαστικά, ξεκίνησα να κάνω tattoo για να αποτυπώσω γράμματα, σχήματα και ένα συνδυασμό εικόνων που είχα δει σε graffiti και μου άρεσε να τις έχω στο σώμα μου. Κάπως έτσι, κατέληξα να έχω πολλά tattoo πάνω μου, πριν γίνω tattooist.
Με τι ασχολιόσουν πριν το tattooing;
Οι κύριες ασχολίες μου πριν το tattoo ήταν το graffiti και η γραφιστική, την οποία και έχω σπουδάσει. Στον χώρο του graffiti είμαι “επίσημα” από το 1994 ως Live2. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 η όλη φάση του graffiti στη Θεσσαλονίκη καθώς και πανελλαδικώς ήταν στο ξεκίνημα της. Έβλεπα κάποιους να κάνουν graffiti και αναρωτιόμουν πως το κάνουν αυτό στους τοίχους..! Άρχισα λοιπόν τις πρώτες μου δοκιμές πάνω στο χαρτί και σιγά σιγά έγινε η “μετάβαση” στον τοίχο. Εκείνη την εποχή γνώρισα και τον Δημήτρη aka Jason (Style Matters Tattoo) που είναι κουμπάρος μου. Ήμασταν στο ίδιο crew. Το 2002 αποφάσισα να ανοίξω το δικό μου μαγαζί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου μπορούσες να βρεις τα πάντα γύρω από το graffiti: σπρέι, μαρκαδόρους, βιβλία, περιοδικά, ρούχα και παροχή υπηρεσιών. Αυτός ο χώρος πέρα από μαγαζί, αποτελούσε και “στέκι”. Ήταν δηλαδή ένα μέρος συνάντησης για όλο τον κόσμο της πόλης που ασχολιόταν με αυτό το αντικείμενο. Παράλληλα διοργάνωνα για πέντε συνεχόμενα χρόνια στη Θεσσαλονίκη τα φεστιβάλ “Meeting of Styles” και “Battle of the Best”, βοηθώντας και εγώ με τον τρόπο μου την κοινότητα του graffiti στην Ελλάδα. Το 2010 έκλεισα το μαγαζί μου, αφού πλέον ασχολιόμουν με το tattoo κάθε μέρα και όλη μέρα και επίσης η σκηνή του graffiti είχε μεγάλη πτώση.
Έχει κάνεις apprenticeship;
Ναι έχω κάνει apprenticeship, αν και μάλλον όχι με την “κλασική” έννοια. Πιστεύω ότι αυτό το κομμάτι ουσιαστικά σε βοηθάει να κάνεις πιο ομαλή τη μετάβαση σου στο tattooing, από αυτό που έκανες πριν. Καθώς επίσης, κάνεις και τη μετάβαση από το στάδιο “βαράω” τους φίλους μου και “καταστρέφω” κορμιά, στο τα πάω καλύτερα και μένει το tattoo όπως πρέπει να μείνει. Η αλήθεια είναι πως κάθε μέρα μαθαίνεις από κάτι. Κάθε μέρα είναι σαν κάνεις “apprenticeship”, αφού άλλα είναι τα δέρματα, οι βελόνες κ.ο.κ.. Σε όλους τους τομείς της τέχνης, δεν δύναται να τα ξέρεις “όλα”. Συνέχεια ανεβαίνεις και προσπαθείς να μάθεις καινούργια πράγματα.
Από εκεί και πέρα, σίγουρα το apprenticeship είναι αυτό που σε βάζει στην διαδικασία να σκεφτείς την σοβαρότητα του αντικειμένου του tattoo και σαφώς αποκτάς πιο γρήγορες και ολοκληρωμένες γνώσεις στο κομμάτι του tattoo. Είναι πολύ δύσκολο θεωρώ να μπορέσεις να μάθεις τουλάχιστον τα βασικά αν δεν έχεις στα πρώτα σου βήματα κάποιον να σου δείξει.
Πως από τη γενέτειρα σου, τη Θεσσαλονίκη, βρέθηκες να εγκατασταθείς μόνιμα στη Ζυρίχη;
Στην Ζυρίχη ανεβαίνω σαν guest tattoo artist εδώ και σχεδόν τρία χρόνια και ήταν αναμενόμενο για μένα κάποια στιγμή να εγκατασταθώ και μόνιμα.
Πως είναι η ζωή σου στη Ζυρίχη γενικά και ως tattoo artist συγκεκριμένα;
Η ζωή μου στην Ζυρίχη κυλάει θα έλεγα αρκετά ομαλά και ήρεμα και λειτουργώντας μέσα σε κάποιο πρόγραμμα. Στο κομμάτι του tattoo πιο συγκεκριμένα, στο studio Giahi στο οποίο δουλεύω θα έλεγα ότι είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα καθημερινό tattoo convention. Βρίσκεσαι στο κέντρο της Ευρώπης, συναναστρέφεσαι καθημερινά με πολλούς artist, διαφορετικές τεχνικές, με ιδιαίτερο style και κουλτούρα. 'Ολοι αυτοί οι παράγοντες αποτελούν το μεγαλύτερο σχολείο.
Πως πιστεύεις ότι αντιλαμβάνονται οι Ελβετοί το tattooing; Υπάρχει “tattoo culture” εκεί;
Οι Ελβετοί πελάτες στο θέμα του tattoo είναι αρκετά πιο εύκολοι. Σέβονται τον καλλιτέχνη, δείχνοντάς εμπιστοσύνη στην κρίση και αφήνοντας μεγάλο χώρο δημιουργίας. Το ότι ζητάνε αρκετά μεγάλα κομμάτια, θεωρώ ότι βοηθάει επίσης στον τομέα της δημιουργικότητας.
Αυτή τη στιγμή, πιο tattoo style νομίζεις ότι είναι πιο δημοφιλές στην Ελβετία; Σου ζητάνε διαφορετικά πράγματα σε σχέση με Ελλάδα;
Τα γούστα ποικίλουν. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν τόσοι artists σε guest spot οπότε και οι επιλογές είναι πάρα πολλές. Τα ρεαλιστικά tattoo είναι πολύ δημοφιλή αλλά εξίσου μεγάλη ζήτηση υπάρχει και στο Old School. Δεν θα έλεγα ότι ζητάνε διαφορετικά πράγματα αλλά διαφορετικές ιδέες, όχι τόσο συνηθισμένες.
Ποια είναι η γνώμη σου για την tattoo σκηνή της Ελβετίας;
Η Tattoo σκήνη στην Ελβετία θα έλεγα ότι είναι σε υψηλό επίπεδο. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Συναντάς πολλούς και διαφορετικούς tattoo artists καθώς επίσης την Ελβετία επισκέπτονται και πολλοί guests από όλο τον κόσμο. Με αποτέλεσμα να είναι και πιο πολλές οι επιρροές.
Ποια είναι η γνώμη σου για την tattoo σκηνή της Ελλάδας;
Η σκηνή στην Ελλάδα θα έλεγα ότι είναι σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο και ο ανταγωνισμός επίσης πολύ μεγάλος (πολλές φορές και παραπάνω από το κανονικό), πολλοί καλοί artists σε όλους τους τομείς, πολλά διαφορετικά styles, επιλογές για κάθε γούστο και με μεγάλη ποιότητα στο αποτέλεσμα.
Πως βλέπεις το tattoo στη Θεσσαλονίκη; Πως το αντιλαμβάνεται ο κόσμος της κατά τη γνώμη σου και πως οι tattooists;
Την τελευταία τριετία θεωρώ πως ο κόσμος είναι πιο συνειδητοποιημένος όσο αφορά τα σχέδια και το style που θα θέλει να κάνει επάνω του. Υπάρχουν εδραιωμένοι tattooists, που έχουν χτίσει το όνομα τους με τα χρόνια και ειδικεύονται σε συγκεκριμένα styles, πράγμα που ο κόσμος πλέον γνωρίζει και επιζητά όλο και πιο συχνά. Η άποψη ενός καλού φίλου και artist της Θεσσαλονίκης με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο: “'ότι μπορεί κάνει ο καθένας, δεν χρειάζεται να τον σχολιάσουμε ή να τον κρίνουμε, αυτό μπορεί αυτό σου κάνει”.
Πώς θα περιέγραφες το tattoo style σου;
Θα το περιέγραφα γραφιστικό / αφαιρετικό με πολλές επιρροές από το graffiti. Δεν υπάγεται σε κάποια κατηγορία. Κυρίως κάνω χρώμα και όταν δεν είναι χρώμα, θα ναι μαύρο – κόκκινο. Όλα τα tattoo μου είναι custom και τα σχέδια είναι μοναδικά, δηλαδή δεν ξαναγίνονται. Αν έρθεις δηλαδή και μου ζητήσεις ένα tattoo που ήδη έχω κάνει σε κάποιον, δεν θα στο κάνω, παρά θα σου βγάλω άλλο σχέδιο.
Τυχαίνει να κάνεις tattoo περισσότερο σε γυναίκες ή άντρες;
Το ίδιο είναι, δεν υπάρχει διαχωρισμός.
Εκτός από το tattoo επιδίδεσαι και σε άλλες μορφές τέχνης;
Εκτός από το tattoo, όπως προανέφερα, ασχολούμαι με το graffiti τα τελευταία είκοσι χρόνια και όπως καταλαβαίνεις, αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει. Τα graffiti μου είναι είτε πάνω σε τοίχους - μικρές και μεγάλες επιφάνειες - είτε σε καμβάδες και γενικότερα σε ότι επιφάνεια μπορεί να ζωγραφιστεί και πάντοτε με μεικτά υλικά.
Το “Live2” από που προέκυψε; Πως το εμπνεύστηκες;
Το “Live2” στην ουσία βγαίνει από το επίθετό μου. Στην πορεία επειδή δεν μου άρεσε να έχω μόνο τα τρία πρώτα γράμματα προστέθηκε και το “e” και έτσι έγινε “Live”. Το 2 απλά το έκανε όλο μαζί να ακούγεται πιο εύηχο.
Photos & interview by Ino Mei.
Live2 Graffiti Art
*Το HeartbeatInk ευχαριστεί θερμά το Tattooligans για τη φιλοξενία και την πραγματοποίηση της φωτογράφισης που έγινε την άνοιξη του 20013.